جریان آنلاین| سازوکار ماشه و تأثیر آن بر اقتصاد ایران به دغدغه‌ای کلیدی برای کنشگران اقتصادی و عموم مردم تبدیل شده است. فارغ از عدم وجاهت حقوقی استفاده از مکانیسم ماشه توسط سه کشور اروپایی و نیز با تأکید بر اینکه باید از همه ابزارهای حقوقی، سیاسی و امنیتی برای پیشبرد دیپلماسی استفاده شود، بررسی قطعنامه‌های سازمان ملل و سازوکارهای اجرایی آن حاکی از آن است که مخاطرات اقتصادی فعال‌سازی ماشه «نه‌چندان قابل‌توجه و قابل مدیریت» است.
براساس گزارش تسنیم، تحریم‌های شورای امنیت برخلاف تحریم‌های ثانویه آمریکا (که اقتصادمحور و بخش‌های حیاتی مانند نفت و بانکداری را هدف قرار می‌دهد) اشاعه محور بوده و بر محدودسازی برنامه‌های هسته‌ای و موشکی متمرکز است. نکته قابل اهمیت آنکه فعال‌سازی ماشه رژیم تحریمی شدیدتری نسبت به فشارهای کنونی ایجاد نمی‌کند.
اثر اقتصادی ماشه عمدتاً به استقرار رژیم کنترل صادرات فناوری‌های دوگانه محدود می‌شود که باتجربه ایران در دور زدن محدودیت‌ها و عدم هم سویی کامل چین و روسیه، قابل مدیریت است.
مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی به بررسی سازوکار ماشه و آثار بازگشت احتمالی قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران پرداخته و تأکید کرده است که ماهیت و تبعات این قطعنامه‌ها، چه از منظر اقتصادی و چه سیاسی، به‌طور اساسی با تحریم‌های آمریکا تفاوت دارد.
