به گزارش جریان آنلاین (/)؛ دکتر محرز با اشاره به نقش عوامل اقتصادی و محدودیت‌های دسترسی به ابزارهای پیشگیری افزود: «قیمت بالای کاندوم و دشواری دسترسی به آن، یکی از موانع اصلی پیشگیری مؤثر است. وقتی ابزار پیشگیری گران یا نایاب باشد، کنترل بیماری‌های مقاربتی به‌شدت دشوار می‌شود.»
دکتر محرز همچنین به تداوم انگ اجتماعی نسبت به مبتلایان HIV اشاره کرد و گفت: «با گذشت چند دهه از شناسایی HIV در ایران، همچنان بسیاری از بیماران حتی خانواده درجه‌یک خود را در جریان بیماری قرار نمی‌دهند. این پنهان‌کاری، نتیجه نبود آموزش رسمی و ضعف در فرهنگ‌سازی است.»
او با تأکید بر تغییر الگوی انتقال HIV در کشور توضیح داد: «در گذشته، انتقال از طریق تزریق مواد مخدر شایع‌ترین مسیر بود، اما امروز انتقال جنسی به عامل اصلی تبدیل شده است. اگر آموزش و پیشگیری به‌موقع و علمی انجام می‌شد، با چنین روندی مواجه نبودیم.»
محرز همچنین از تبعیض علیه مبتلایان به HIV در برخی مراکز درمانی انتقاد کرد و گفت: «با وجود امکان ازدواج، بارداری و زایمان ایمن برای بیماران، هنوز برخی بیمارستان‌ها از پذیرش آن‌ها برای جراحی یا زایمان خودداری می‌کنند. این تبعیض، حتی در نظام سلامت، برای بیماران بسیار آزاردهنده است.»
او با اشاره به بحران مقطعی در تأمین داروهای ضدویروسی (ARV) گفت: «در دوره‌ای به‌دلیل سوءمدیریت، با کمبود جدی دارو مواجه شدیم، اما با تغییر مدیریت و تأمین بودجه، این مشکل برطرف شده و اکنون کمبودی در این زمینه وجود ندارد.»
دکتر محرز تأکید کرد که مشکل اصلی امروز، کاهش مراجعه برای انجام آزمایش است: «ترس از برچسب اجتماعی باعث شده بسیاری از افراد از انجام تست HIV خودداری کنند. این موضوع منجر به افزایش موارد شناسایی‌نشده شده است. پویش‌هایی مانند «من هم تست می‌دهم» می‌توانند در کاهش ترس و افزایش آگاهی عمومی مؤثر باشند.»
به گزارش شرق؛ او در پایان، آموزش ناکافی درباره روابط سالم و پیشگیری را ریشه بسیاری از مشکلات دانست و گفت: «در مدارس درباره غرایز طبیعی، رفتار جنسی ایمن و بیماری‌های مقاربتی آموزش داده نمی‌شود. رسانه‌ها نیز نقش خود را به‌درستی ایفا نکرده‌اند و همین خلأ اطلاعاتی باعث شده نوجوانان پاسخ سؤالات خود را از طریق فضای مجازی گرفته و در معرض رفتارهای پرخطر قرار بگیرند.
پایگاه خبری جریان/ جریان آنلاین (/)